Kimler Geldi Kimler Geçti

Başkalarında ilgi çekici ne varki? kaybeden hep "biz" oluyoruz.Aslında biz degil, karşımızdaki hayatımıza girip çıkmayı tercih eden kişiler ne neyi kaybettiklerini bilmiyolar.Eski aşklar, eskide kalmış uzun yıllar yürütülebilmiş birliktelik, ve evlilikler, neden bizim zamanımızdada olmuyoki? Tamam diyosun bu defa bu hayatımda aradığım kişi gerçek "Yol arkadaşım" hayat arkadaşım sen deli gibi bağlanıyosun bütün özverileri onu mutlu edicek her türlü vermen gereken ödünü veriyosun.Ama olmuyo genede kaybeden taraf biz oluyoruz.Giden gitmek istediği zaman gidiyo.Geride baka kalıyosun yeniden bi toparlanma evresi güçlüsünya, herşeyin altından kalkarsınya, sana bişey olmaz yıkılırsın üzülürsün kendini soyutlarsın kendini kapatmak istersin bi hücreye sonra, nerde onla ilgili anı varsa birlikte dinlediğiniz müzikler birden kafanızda çakışmaya başlar "zaman" buda atlatılır.Bırakıp giden kendi halinden memnun çünkü yeni bir maceraya atılır.Erkekler için bi ilişkiyi bitirip bi yenisini açmak çok kolay nasıl alışırlar nasıl işler duyguları neden biz kadınlar bi ilişkiye başlarken temkinli hareket ederiz.Emin olmadan kendimizi bırakmak istemeyiz.Neden bizler özgürce yaşayamıyoruz yaşamak istediklerimizi neden çünkü kadınsın.Biz kadınlar sevdiğimiz aşık olduğumuz erkek uğruna herşeyi göze alırız.Elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışırız.Ama erkekler bi çıkış noktası bulup ordan sızmayı becerirler.Almak istediklerini alıp başka limanlara demir atmaya yaklaşırlar.

"zamandan bir esinti..."

"Kitaplara sarılmak,dostlarla konuşmak veya oturup sonu gelmeyen cümleler kurmak,camdan dışarı bakıp bakıp puslu

şarkılar mırıldanmak..."

Böyle zamanlarda herşey birbirinin yerini alır çünkü herşey bir o kadar anlamsızdır.İçinizdeki ıssızlığı sessizliği dolduramaz

Çıplak bir yara gibi sızlar paylaştığınız anlar,eşyalar gözünüzün

önünde durur yarattığınız anlar.Bir aşkı yaşatan ayrıntıları ne

reye saklayacağınızı bilemezsiniz.Korkarsınız sözcüklerden, sessizliktende; sığamazsınız hiçbir yere.Kendinizin içinden yeni

bir kendinizi çıkartmaya çalışırsınız.

Bittiğine kendinizi inandırmak ayrılığın gerçeğine katlanmak, sırtınızdaki hanceri çıkartmak yüreğinizin unuttuğunuz yerleriyle yeniden karşılaşmak kolay değildir.Uğruna içinizi öldürmek zaman alır.Boşluk dolar elbet,yaralar kabuk bağlar,tam rahatım derken yenileri açılmaya başlar.

Oysa o içimizdeki boşluğu dolduran kendi eksikliğimi

zdir, görmek istemesekte.Anlamsız gelir size avutmak için etra

ftan söylenenler.Sizi kimse anlamaz yada anlamak istemez.

"Gidiceğini bilerek birini sevmek..."

Evet sevdim.Gidicek ve de birgün biteceğini bile bile sevdim. Benim olmayanı benim olacağına inadığım için sevdim.Ya da sevilmek istedim bilmiyorum.Adını koyamadığım bir belirsizlik var hayatımda,başlayıp yol alan yapılması gerekenler, düzeltilmesi gerekenleri, zamana bıraktığım bir belirsizlik.Yaşamamam gerekenleri inadla yaşamak istiyorum. Yasaklar çiğnenmek için yokmudur zaten ?

Bazende yanlış olduğunu bile bile neden üzerine gidiyorumki diye kendime sormadan edemiyorum.Kafamda kocaman bir ? var.Hayatımı gözden geçirip yaşadıklarıma bakıp,
inadla yaşamam gerektiğini düşünüyorum.Sonuçlarına her şekilde katlanmam gerekiyo.
Değermi diye düşünüyorum,nede olsa biticek.

Hayatımda bir yaşanmışlık ve son buluşu

Ve bitti...Bitmesi gereken yerde ve zamanda bitti.
"ELVEDA" kelimesi meğer ne kadar ağır,aşağılayıcı ve saygısız bir lafmış.Olmaması gerekenler neden olurki yaşamda.İnsanlar böyle bitkin sorumsuz nasıl olabiliyorlar.
Kendimi aşağılık bir mahlukmuş gibi hissediyorum.Aciz ve acayip.
Neden...Kendimden çokmu ödün veriyorum acaba;neden terkedilmeler oluyor yaşamımda...Husursuzluk geğil bu...Tanımlanması güç bir boşluk duygusu.Biten ne olduğunu ve yerine neyi koyacağımı bilmediğim bir şeyden dolayı duyduğum şaşkınlık,derin bir hüzün belki...Belli belirsiz bir yanlışlık var hayatımda bir solgunluk içimde, bir şeyler barınıyor ama nedir,kimdir bilmiyorum ?