"Kitaplara sarılmak,dostlarla konuşmak veya oturup sonu gelmeyen cümleler kurmak,camdan dışarı bakıp bakıp puslu
şarkılar mırıldanmak..."
Böyle zamanlarda herşey birbirinin yerini alır çünkü herşey bir o kadar anlamsızdır.İçinizdeki ıssızlığı sessizliği dolduramaz
Çıplak bir yara gibi sızlar paylaştığınız anlar,eşyalar gözünüzün
önünde durur yarattığınız anlar.Bir aşkı yaşatan ayrıntıları ne
reye saklayacağınızı bilemezsiniz.Korkarsınız sözcüklerden, sessizliktende; sığamazsınız hiçbir yere.Kendinizin içinden yeni
bir kendinizi çıkartmaya çalışırsınız.
Bittiğine kendinizi inandırmak ayrılığın gerçeğine katlanmak, sırtınızdaki hanceri çıkartmak yüreğinizin unuttuğunuz yerleriyle yeniden karşılaşmak kolay değildir.Uğruna içinizi öldürmek zaman alır.Boşluk dolar elbet,yaralar kabuk bağlar,tam rahatım derken yenileri açılmaya başlar.
Oysa o içimizdeki boşluğu dolduran kendi eksikliğimi
zdir, görmek istemesekte.Anlamsız gelir size avutmak için etra
ftan söylenenler.Sizi kimse anlamaz yada anlamak istemez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder